Jeśli czytasz, to wpisz komentarz. Dziękuję!

wtorek, 9 sierpnia 2011

O ja blondynka - czyli ... pora na ocet jabłkowy

Ponieważ jabłka obrodziły latoś, postanowiłam zrobić ze spadów, których jest dużo - ocet jabłkowy.


O właściwościach i zaletach tego specyfiku można poczytać np. tutaj
Znalazłam w sieci przepis:
Z umytych jabłek wyciąć zepsute lub robaczywe części, owoce zmiażdżyć lub zetrzeć na tarce. Można zużyć również skórki z jabłek oraz resztki pozostałe podczas sporządzania kompotu. Miazgę tę umieścić w szklanym naczyniu i zalać ciepłą, przegotowaną wodą w ilości pół litra na 0,4 kg miazgi.
Na każdy litr wody dodać 100 g miodu lub cukru, a w celu przyspieszenia fermentacji - do 10 g drożdży piekarniczych i 20 g suchego razowego chleba. Naczynie przykryć gazą i trzymać w ciepłym miejscu w temp. 20-30 st.C. Miazgę należy 2-3 razy dziennie pomieszać drewnianą łyżką. Po 10 dniach zlać wszystko odciskając przez gazę a otrzymany sok przecedzić ponownie do naczynia z szerokim otworem i na każdy litr soku dodać 50-100 g miodu lub cukru. Co jakiś czas mieszać trzymając naczynie w ciepłym miejscu w celu przeprowadzenia drugiego stadium fermentacji. Jest ona zakończona, gdy płyn się uspokoi i przybierze jasny kolor a osad zacznie opadać na dno naczynia. W zależności od jakości soku ocet jabłkowy będzie gotowy do użytku po 40-60 dniach. Wtedy przelać go do ciemnych butelek, wykładając lejek gazą.
Butelki szczelnie zakorkować i zalać woskiem lub lakierem, trzymać w chłodnym, ciemnym miejscu.
No i fajnie:)
Tyle przepis a w praktyce użyłam:
2 słoje o pojemności 4,25 l
3,5 kg miazgi jabłkowej
40 g drożdży
400 g cukru (na początek)
4 l przegotowanej, ciepłej wody
Wyglądało to tak:


ogólnie cieszyło oko i byłam zadowolona:)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Nie przedstawię zdjęć sytuacji jaką zastałam w tym samym miejscu 2 godz. później... :(
Nie było czasu na foto: burzliwa fermentacja drożdżowo - jabłkowa spowodowała zalanie parapetu i podłogi słodkim, lepkim zaczynem jabłkowym. W pokoju zamiast pysznego, jabłkowego aromatu unosił się ciężki drożdżowy zapaszek a w powietrzu latały muszki owocowe (zastanawiające, jak szybko potrafią się pojawić? istne demony prokreacji...)
a miało być tak pięknie...
W gorączce rzuciłam się do pracy aby opanować sytuację.

Efekt jest taki, że po umyciu podłogi zawartość buzujących słoików przelałam do plastikowego kubełka fermentacyjnego:( nie wygląda już tak ładnie) - a słoje przydadzą się później, po drugim etapie fermentacji.
...
Chyba pomroczność jasna spowodowała, że nie pamiętałam jak bardzo burzliwie fermentują jabłka (a przecież na ziemi stoi balon z jabcokiem i bulka jak szalony!) - dlaczego napakowałam tych jabłek prawie po brzegi? tego nie wie nikt!
Usprawiedliwić mnie może jedynie fakt, że ocet jabłkowy robię po raz pierwszy!
Pozdrawiam:)

9 komentarzy:

  1. aż muszę kolegi zapytać jak on robi ocet jabłkowy, ale z tego co pamiętam to nic o drożdżach, miodzie ani chlebie nie było ... taka bym miała sklerozę?

    OdpowiedzUsuń
  2. No Iza, takeśmy jednakie blondynki! Też bym tak załadowała, nie martw się, masz za to czysto!

    OdpowiedzUsuń
  3. Mi parę lat temu "wybuchła" butla z młodziutkim jabcokiem... Jabłczane skórki zatkały wlot, zebrało się ciśnienie i wystrzeliło. A że butla stała dość wysoko, na stoliku, to trzeba było jabcoka z sufitu zeskrobywać :|

    OdpowiedzUsuń
  4. ... wniosek z tego, że przy jabcoku wesoło jest i przed i po:)))

    OdpowiedzUsuń
  5. przymusowe porządki, sporo pracy ale jaki będzie efekt za to.
    Pozdrawiam z Katowic Pani Izo, Bardzo jeszcze raz dziękuję za kontakt z Sabiną, obecnie maluje swoją nowiusieńką Fantazję, jeszcze chwilka i moja alpaka zacznie być przędziona, jak jeszcze poćwiczę trochę.
    Pozdrawiam Joanna

    OdpowiedzUsuń
  6. appolinar, cieszę się bardzo i gratuluję nowego nabytku!
    Fantazja da się lubić:) kilometrów przędzy życzę!

    OdpowiedzUsuń
  7. Nie będę dziękować ale przyjadę się pochwalić. Własnie rozmawiałyśmy na temat wycieczki do Kidowa z Sabiną. Co Pani na to?

    OdpowiedzUsuń